sistem sila

См. также в других словарях:

• СИСТЕМА СИЛ КОНСЕРВАТИВНАЯ — механическая система, для которой имеет место закон сохранения механической энергии, т.е. сумма потенциальной и кинетической энергии постоянна (Болгарский язык; Български) консервативна система на сили (Чешский язык; Čeština) konservativní… …   Строительный словарь

• СИСТЕМА СИЛ НЕКОНСЕРВАТИВНАЯ — система сил силового поля, в пределах которого неприменим закон сохранения механической энергии вследствие перехода её в другие виды энергии (Болгарский язык; Български) неконсервативна система на сили (Чешский язык; Čeština) nekonservativní… …   Строительный словарь

• forţă — FÓRŢĂ, forţe, s.f. I. 1. Capacitate pe care o au fiinţele vii de a depune un efort, de a executa acţiuni fizice prin încordarea muşchilor; putere fizică, vigoare, tărie. ♢ Tur de forţă = acţiune greu de realizat, care cere multă putere fizică,… …   Dicționar Român

• ósen — tudi ôsen sna o prid. (ọ̑; ó) nanašajoč se na os: osna razdalja, smer; osna somernost / osni ležaj; osni pritisk sila, s katero pritiskata kolesi vozila z isto osjo zaradi teže navzdol; osna sila sila v smeri osi predmeta, stroja ♦ geom. osni… …   Slovar slovenskega knjižnega jezika

• putere — PUTÉRE, puteri, s.f. I. 1. Faptul de a putea; capacitate, însuşire, posibilitate fizică, morală, intelectuală de a acţiona, de a realiza ceva; putinţă. 2. Mare forţă fizică, tărie, puternicie. ♢ loc. adv. Din toate puterile = cu toate forţele, cu …   Dicționar Român

• nod — NOD, noduri, s.n. 1. Loc în care se leagă două fire, două sfori, două fâşii de pânză etc. ca să se ţină strâns împreună; loc în lungul sau la capătul unui fir, al unei sfori, al unei fâşii de pânză etc. unde s a făcut un ochi prin care s a… …   Dicționar Român

• centrálen — lna o prid. (ȃ) 1. ki je v središču; sredinski, središčen: centralni del mesta; centralna Afrika; centralna lega predmeta 2. ki deluje, vodi iz središča, osrednji: centralni državni organ; centralna vlada; centralno upravljanje gospodarstva /… …   Slovar slovenskega knjižnega jezika

• elástičen — čna o prid., elástičnejši (á) 1. ki začasno, dokler deluje sila, spremeni svojo obliko; prožen: elastičen les; elastične stene balona; tla v telovadnici morajo biti elastična ♦ strojn. elastična pritrditev pritrditev, ki omogoča rahlo premikanje… …   Slovar slovenskega knjižnega jezika

• svét — á m (ẹ̑) 1. celota nebesnih teles, sistemov teles in prostor, v katerem so: teorije o tem, kdaj in kako je nastal svet; star kot svet zelo / v različnih religijah stvarjenje sveta // nav. mn., navadno s prilastkom nebesno telo, sistem teh teles …   Slovar slovenskega knjižnega jezika